چکيده؛
»آموزهي ارتداد» يکي از آموزههاي ديني مسلمانان است اما اين آموزه، صرفا در مقابل رفتارهايي که معمولا پيامدهاي اجتماعي مخرّب دارد مقرّر شده است؛ البته تفصيل احکام و شرايط آن در کتب فقهي بيان شده؛ نکتهاي که در اين نوشته به دنبال آن هستيم بيان تفاوت اين آموزه با «جريان تکفير» است؛ جريان تکفير يک جريانِ خارج از ضوابط ديني است و هرگز ربطي به احکام قاطع اسلام که گاه احساسات برخي از انسانهاي احساسي را نيز جريحهدار ميکند ندارد. قاطعيت، شرط تدبير و مديريت يک جامعه است به خلاف جرياني که متأسفانه اکنون در برخي کشورها به راه افتاده و دانسته يا نادانسته در حال زشت کردن چهرهي اسلام و چهرهي رهبرانِ معصوم آن است.
اين مقاله در اصل به صورت مصاحبه با سايت نشست دورهاي اساتيد بوده که پس از ويرايش و برخي اصلاحات توسط استاد محترم، به شکل حاضر در آمده است.
بسماللهالرحمنالرحيم و الحمدلله و صليالله علي رسوله و آله
این بحث غیر از اصل ضرورتش در عصر حاضر، از جهات مختلفي اهمیت و منافع متعددی دارد؛ از آنجمله، شناخت رگه های ضعیف شده تکفیر که ممکن است در خیلی از گروهها وجود داشته باشد حتی ممکن است در بعضی از تفکرات شیعیانِ امامی هم رگه هایی از این تفکر وجود داشته باشد اگر چه به آن شدت نيست اما به همان اندازه که اين تفکر به نحو غلطش وجود دارد پیامدهای اشتباه خودش را خوهد داشت.